William I, Count of Holland

https://www.findagrave.com/memorial/89856123/william_i-of_holland

https://en.wikipedia.org/wiki/William_I,_Count_of_Holland

Medlands

Wikipedia

William I (c. 1167, The Hague – 4 February 1222), Count of Holland from 1203 to 1222. He was the younger son of Floris III and Ada of Scotland.

Life

William was raised in Scotland. He started a revolt against his brother, Dirk VII and became count in Friesland after a reconciliation. Friesland was considered as a part of Holland by the Counts of Holland. His niece, Ada, eventually inherited Holland in 1203, but William couldn't accept this. After a civil war, which lasted for several years, William won the war. Louis and Ada were supported by the bishop of Liège and bishop of Utrecht, and the count of Flanders. William was supported by the duke of Brabant and by the majority of the Hollanders.

Emperor Otto IV acknowledged him as count of Holland in 1203, because he was a supporter of the Welfs. He and many others changed allegiance to emperor Frederick II after the battle of Bouvines in 1214. He took part in a French expedition against king John of England. The pope excommunicated him for this.

Possibly because of this, William then became a fervent crusader. He campaigned in Prussia and joined in the conquest of Lisbon. In Europe, he came to be called William the Crazy for his chivalric and reckless behaviour in battle. William conquered the city of Damietta during the Fifth Crusade.

Evolution of the county

There were great changes in the landscape of Holland in the end of the 12th and during the 13th century. Many colonists bought land to turn the swamps into polders. Most of the swamps had been sold, and irrigation had started during the reign of William. Huge infrastructural works were done; the island called Grote Waard was enclosed with dikes all around and a dam was built at Spaarndam. New governmental bodies were created, the so-called waterschappen and hoogheemraadschappen, which were charged with the task of protecting the polders against ever-present threat of flooding. Count William granted city rights to Geertruidenberg in 1213, to Dordrecht in 1217, to Middelburg in 1220 and perhaps also to Leiden. In this way he gave an impulse to trade.

Family

Count William was married twice. First, he was married in 1197 at Stavoren to Adelheid of Guelders, daughter of Otto I, Count of Guelders and Richarde of Bavaria. Adelheid died on 12 February 1218 while William was away on crusade. On his return he married secondly, in July 1220, Marie of Brabant, daughter of Henry I, Duke of Brabant and Maud of Boulogne and Alsace. She was the widow of Emperor Otto IV. William and his first wife Adelaide had the following children:

Floris IV, Count of Holland (24 June 1210 The Hague–19 July 1234, Corbie, France).

Otto (d. 1249), Regent of Holland in 1238-1239, Bishop of Utrecht.

Willem (d. 1238), Regent of Holland in 1234-1238.

Richardis (d. 1262).

Ada (d. 1258), Abbess at Rijnsburg 1239.

William I (c. 1167, The Hague – 4 February 1222), Count of Holland from 1203 to 1222. He was the younger son of Floris III and Ada of Scotland.

Count William was married twice. First, he was married in 1197 at Stavoren to Adelheid of Guelders, daughter of Otto I, Count of Guelders and Richarde of Bavaria. Adelheid died on 12 February 1208 while William was away on crusade. On his return he married secondly, in July 1220, Marie of Brabant, daughter of Henry I, Duke of Brabant and Maud of Boulogne and Alsace. She was the widow of Emperor Otto IV. William and his first wife Adelaide had the following children:

Floris IV, Count of Holland (24 June 1210 The Hague–19 July 1234, Corbie, France).

Otto (d. 1249), Regent of Holland in 1238-1239, Bishop of Utrecht.

Willem (d. 1238), Regent of Holland in 1234-1238.

Richardis (d. 1262).

Ada (d. 1258), Abbess at Rijnsburg 1239.

William I (c. 1167, The Hague – 4 February 1222), Count of Holland from 1203 to 1222. He was the younger son of Floris III and Ada of Scotland.

Count William was married twice. First, he was married in 1197 at Stavoren to Adelheid of Guelders, daughter of Otto I, Count of Guelders and Richarde of Bavaria. Adelheid died on 12 February 1208 while William was away on crusade. On his return he married secondly, in July 1220, Marie of Brabant, daughter of Henry I, Duke of Brabant and Maud of Boulogne and Alsace. She was the widow of Emperor Otto IV. William and his first wife Adelaide had the following children:

Floris IV, Count of Holland (24 June 1210 The Hague–19 July 1234, Corbie, France).

Otto (d. 1249), Regent of Holland in 1238-1239, Bishop of Utrecht.

Willem (d. 1238), Regent of Holland in 1234-1238.

Richardis (d. 1262).

Ada (d. 1258), Abbess at Rijnsburg 1239.

http://genealogics.org/getperson.php?personID=I00013570&tree=LEO

Medlands

Wikipedia

Wilhelm I. (Holland)

aus Wikipedia, der freien Enzyklopädie

Wilhelm I. von Holland (* um 1170; † 4. Februar 1222) war von 1203 bis zu seinem Tod Graf von Holland.

Inhaltsverzeichnis

[Anzeigen]

   * 1 Familie

* 2 Leben
* 3 Literatur
* 4 Weblinks
Familie [Bearbeiten]

Er war der Sohn von Graf Florens III. von Holland und Adelheid von Huntingdon, Tochter des Prinzen Heinrich von Schottland.

Wilhelm I. heiratete 1197 Adelheid von Geldern (* 1190; † 4. Februar 1218) Tochter von Otto I. von Geldern und Richardis von Bayern. Aus dieser Ehe stammen die Kinder:

   * Florens IV., Graf von Holland (* 1210; † 1234)

* Otto III., Bischof von Utrecht († 1249)
* Wilhelm († 1238)
* Ada († 1258), ab 1239 Äbtissin in Rijnsburg
* Ricarda († 1262)
Er heiratete 1220 Maria von Brabant († 1260), die Witwe Kaiser Otto IV.. Die Ehe bleib kinderlos.

Leben [Bearbeiten]

Er nahm 1189 gemeinsam mit seinem Vater Florens III. am Dritten Kreuzzug unter Kaiser Friedrich Barbarossa teil. Auf diesem verstarb sein Vater 1190 in Antiochia.

Nach seiner Rückkehr begehrte er gegen seinen Bruder Dietrich VII. auf, der die väterliche Grafschaft Holland übernommen hatte. Dabei wurde Wilhelm vom Grafen von Flandern und den Friesen unterstützt wurde. 1195 wurden er und seine Verbündeten allerdings bei Egmont von seiner Schwägerin Adelheid von Kleve entscheidend geschlagen und er musste seinen Aufstand aufgeben.

Nach dem Tod Dietrichs 1203 nahm er den Kampf um die Nachfolge in Holland wieder auf, diesmal gegen Dietrichs Tochter Ada und deren Gatten Ludwig II., Graf von Looz. Bis 1206 hatte er sich gegen seine Gegner durchgesetzt.

Im Kampf der Staufer und Welfen tendierte er zum Lager der Staufer. Zwar kämpfte er 1214 im Heer Kaiser Ottos IV. in der Schlacht bei Bouvines. Allerdings wechselte er bald die Seite und schloss sich dem französischen Kronprinzen Ludwig (VIII.) bei seiner Invasion in England 1215/16 an.

Seine Unterstützung für die staufische Partei brachte ihn in Ungnade des Papstes Honorius, weswegen Wilhelm sich 1217 veranlasst sah, sich dem Fünften Kreuzzug anzuschließen.

Im Sommer 1217 brach er mit einer Flotte niederländischer, flämischer und friesischer Kreuzfahrer von Holland aus ins Heilige Land auf. In Portugal ließ er sich vom dortigen König Alfons dem Dicken überreden, dort zu überwintern und für ihn Al-Qasr, Setúbal und Rabeta Ruta von den Mauren zu erobern. Bis April 1218 traf er in Akkon ein. Mit seiner Hilfe gelang im August 1219 nach 16-monatiger Belagerung und erbitterten Kämpfen die Eroberung der ägyptischen Stadt Damiette. Nach der Eroberung der Festung betrachtete er sein Gelübde als erfüllt und kehrte in die Heimat zurück.

Seine erste Frau war in der Zwischenzeit verstorben und er heiratete 1220 in zweiter Ehe Maria von Brabant, die Witwe des Kaisers Otto. Drei Jahre später starb er.

Literatur [Bearbeiten]

   * P. L. Müller: Wilhelm I. Graf von Holland. In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 43. Duncker & Humblot, Leipzig 1898, S. 81–83.

Weblinks [Bearbeiten]

   * genealogie-mittelalter.de

* Foundation of Medieval Genealogy
Vorgänger

Dietrich VII.

Graf von Holland

Counts of Holland Arms.svg

1203–1222 Nachfolger

Florens IV.

http://genealogics.org/getperson.php?personID=I00013570&tree=LEO

Medlands

Wikipedia

Willem I (rond 1165 - 4 februari 1222), bijgenaamd de gek (waarschijnlijk vanwege zijn vechtlust), was sinds 1203 graaf van Holland. Hij volgde zijn broer Dirk VII op als graaf van Holland. Willem I werd begraven in de Abdij van Rijnsburg. Hij heeft veel roem vergaard door zijn deelname aan de vijfde kruistocht.

Willem I was een jongere zoon van graaf Floris III en Ada van Schotland en hij bracht zijn jeugd door in Schotland.

Huwelijk en kinderen

Willem I huwde in 1197 te Stavoren met Aleid van Gelre, dochter van Otto I van Gelre. Uit dit huwelijk werden vijf kinderen geboren:

• Ricardis,
• Ada, die omstreeks 1239 abdis van de abdij van Rijnsburg werd,
• Floris die hem als Floris IV in 1222 opvolgde,
• Otto die in 1234 bisschop van Utrecht werd,
• Willem.

Zijn vrouw Aleid overleed op 12 februari 1218. Willem I nam op dat moment deel aan de vijfde kruistocht. Na zijn terugkeer in Holland in 1220 huwde Willem voor een tweede maal, nu met Maria van Brabant, de weduwe van keizer Otto IV. Dit tweede huwelijk is kinderloos gebleven.

De Broedertwist

In 1189 begeleidde Willem zijn vader toen die deelnam aan de derde kruistocht. Zijn vader overleed in 1190 tijdens de kruistocht en zelf werd Willem tijdens zijn terugtocht in Frankrijk gevangen genomen.

Hij keerde in 1191 in Holland terug en raakte in onmin met zijn oudere broer Dirk VII die zijn vader Floris III als graaf van Holland was opgevolgd. Willem zocht daarom steun bij de opstandige Friezen.

Omdat Dirk op dat moment niet weg kon uit Zeeland stuurde hij zijn vrouw Aleid met een leger naar West-Friesland. In november 1195 kwam het tot een treffen tussen Aleid en haar zwager Willem. Aleid wist het treffen naar haar hand te zetten door de leiders van Niedorp en Winkel om te kopen.

Uiteindelijk werd de ruzie tussen beide broers bijgelegd, en kreeg Willem het bestuur over het graafschap Midden-Friesland. Deze functie bracht Willem echter al snel weer in conflict met zijn broer.

Hendrik de Kraan, heer van Kuinre, hield plundertochten in Midden-Friesland. Willem nam wraak en vernietigde de burcht van Kuinre. Deze Hendrik van Kuinre was leenman van de Bisschop van Utrecht. Dirk VII had van Hendrik VI in 1196 het tijdelijk bewind over het bisdom Utrecht toegekend gekregen, en zijn oom Dirk van Holland als Bisschop van Utrecht laten aanstellen. Dirk VII kon dus niet toestaan dat zijn broer bezittingen van het bisdom Utrecht vernielde, en liet Willem door Hendrik van Kuinre gevangen nemen.

Willem ontsnapte echter en vluchtte naar Otto I van Gelre. Dirk VII was als beheerder van het bisdom Utrecht namelijk in conflict gekomen met Otto van Gelre omdat deze het Oversticht (Overijssel en Drenthe) wilde bemachtigen van het Bisdom. In 1197 trouwde Willem met Aleid van Gelre, de dochter van zijn gastheer.

De Loonse oorlog

Toen graaf Dirk VII in 1203 stierf was van zijn drie kinderen alleen zijn dochter Ada nog in leven. Willem betwistte het recht van opvolging van Ada, die onmiddellijk na de dood van haar vader in het huwelijk was getreden met Lodewijk II van Loon. Het gevolg was de zogenaamde "Loonse oorlog" Aanvankelijk was Willem aan de winnende hand maar in 1204 wist Lodewijk hem met behulp van de steun van de graaf van Vlaanderen en de bisschoppen van Luik en Utrecht naar Zeeland te verdrijven. Vanaf 1205 wist Willem het graafschap vanuit Zeeland te heroveren. In 1206 werd de vrede getekend en formeel werd het graafschap tussen Willem en Lodewijk van Loon opgedeeld. Willem kreeg Zeeland en de streek rond Geertruidenberg, Lodewijk de rest. Het lijkt er echter op dat Willem gewoon door regeerde in Holland. In 1213 ontving hij het graafschap als rijksleen van keizer Otto IV en hierna was Willem I ook in naam Graaf van Holland.

De vijfde kruistocht

In 1216 nam Willem I deel aan een Franse expeditie naar Engeland tegen Jan zonder Land. De Engelse koning bracht het verdrag uit 1206 weer boven tafel en erkende alleen Lodewijk van Loon als graaf van Holland. Ook bereikte hij dat Willem I door de paus in 1216 werd geëxcommuniceerd. Mede om van deze ban af te komen heeft Willem I in 1217 aan de vijfde kruistocht deelgenomen. Op deze tocht verwierf hij veel roem.

Met zijn leger van Friezen, Hollanders en Vlamingen zeilde Willem langs de Europese kust op weg naar het heilige land. Door een storm raakten de schepen uit koers en de vloot, waarbij zich inmiddels ook Engelse schepen hadden gevoegd, zocht beschutting op een Portugese rivier. De Portugese koning Alfons II wist de kruisridders over te halen hem te helpen in de strijd tegen de Moorse overheersing in zijn land. Willem I gaf gehoor aan het verzoek en voer op 30 juli 1217 met zijn vloot naar Lissabon. De stad was tachtig jaar eerder tijdens de tweede kruistocht bevrijd, maar de Moren waren nooit helemaal verdreven uit Portugal. Na een hevige strijd om fort al-Kasr en met de belofte van Willem I op een vrije aftocht gaven de Moren zich op 21 oktober 1217 over. Eenmaal buiten de vesting stortte het leger van Willem I zich op de ongewapende Moren en slachtte dezen af. Als dank bood de Portugese koning de kruisridders land aan; vele ridders aanvaardden dit. Willem I verloor hierdoor een groot deel van zijn leger en vroeg daarom aan Paus Honorius III om hem te ontheffen van zijn kruisvaartverplichting en hem toe te staan in plaats daarvan de strijd in Portugal voort te zetten, maar de paus weigerde om op dit verzoek in te gaan. Een deel van de vloot ging daarna op weg naar Akko. Willem zelf overwinterde met de rest van de vloot in Portugal en zou later volgen.

In de lente van 1218 kwam Willem met de Friezen, Hollanders en Engelsen aan in Akko, waar de andere kruisridders zich reeds hadden verzameld. Besloten werd om de Noord-Egyptische stad Damiate te veroveren, zodat daarna de rest van het door de Ayyubiden geregeerde rijk kon worden ingenomen. Op 27 mei 1218 kwamen de kruisridders aan bij Damiate, en op 5 november 1219 viel de stad in handen van de kruisvaarders. De Egyptische Sultan al-Kamil stelde daarop voor om Damiate te ruilen voor Jeruzalem. De meeste kruisridders waren ingenomen met dit voorstel, maar de pauselijke afgezant Pelagius weigerde. Niet door onderhandelingen, maar door strijd moest Jeruzalem worden ingenomen. Toen Willem I dit hoorde onstak hij in woede en keerde met zijn leger terug naar huis.

Pelagius en een deel van de kruisridders trokken verder Egypte in richting Caïro, maar zij werden verrast door de jaarlijkse overstroming van de Nijl. Hun legerplaats veranderde in een eiland en ze moesten het pas veroverde Damiate opgeven in ruil voor een vrije aftocht. Ontgoocheld keerden ze terug naar huis.

Bestuur

Willem I verleende stadsrechten aan Geertruidenberg (1213), Middelburg (1217), Dordrecht (1220) en waarschijnlijk ook aan Leiden. Tijdens zijn bewind zijn een aantal belangrijke waterstaatkundige werken uitgevoerd, waaronder de bedijking van de Groote of Hollandsche Waard.

Verder gaf hij een belangrijke aanzet tot het ontstaan van de hoogheemraadschappen.