Kaributas-Dmitry, duke of Novgorod-Seversky

• https://fmg.ac/Projects/MedLands/LITHUANIA.htm#KorybutNovgorodSever...

Kaributas (Koribut, Korybut, baptized Dmitry; b. between 1350 and 1353 – d. after 1404) was a son of Algirdas, Grand Duke of Lithuania, and reigned in Severian-Novgorod until 1393.

Kaributas was born sometime after 1350 (the exact date is unknown) to Algirdas of Lithuania and Uliana of Tver. Born a pagan, around 1380 he was baptized in the Orthodox rite and became the prince of Severian Novgorod. He adopted the Christian name of Dmitry and hence is sometimes referred to as Dmitry Korybut (a combination of his Slavicised Lithuanian name Kaributas and his Christian name). Kaributas appeared in politics during the Lithuanian Civil War (1381–1384) when he supported his brother Jogaila against his uncle Kęstutis and cousin Vytautas. In 1382, he began a rebellion in Severian Novgorod, engaging Kęstutis' forces so that Jogaila could attack and capture lightly guarded Vilnius, the capital of the Grand Duchy. Kaributas also witnessed the Treaty of Dubysa with the Teutonic Knights.

For his service, Kaributas was awarded possessions in Navahrudak and Lida. Kaributas continued to support Jogaila: he witnessed the Union of Krewo and fought in the Lithuanian Civil War (1389–1392). After the Ostrów Agreement, Kaributas refused to recognize Vytautas' superiority and was defeated in a battle near Lida in early 1393. Kaributas was imprisoned and stripped of his possessions. However, he was soon released and given Zbarazh, Braslav, and Vinnytsa. Severian Novgorod was given to Fedor, son of Liubartas.

Kaributas last appears in written sources in 1404, during a military campaign waged by Vytautas against the Principality of Smolensk.

Kaributas' male-line descendants included Princes Zbaraski, Wiśniowiecki, Woroniecki, and Nieswicki. Polish king Michael Korybut Wiśniowiecki was named Korybut to foreground his agnatic descent from Kaributas.

Marriage and issue

Kaributas married Princess Anastasia, daughter of Grand Prince Oleg II of Ryazan, with whom he had three daughters and three sons.

• Helena (wife of John II "the Iron" Duke of Racibórz),
• Fedor of Nesvich, Volhynia
• Sigismund Korybut (a claimant to the Bohemian Crown),
• Nastasia (wife of Fedor of Kashin)
• Ivan

  ---

Information from the genealogy of the Golitzyn Family: Korybut of Novgorod - Severski died after 1404.

Korybut Dymitr (z drugiego; † po 1404); ks. nowogrodzko-siewierski 1386-1392, chrzest w obrządku wschodnim 1386; × Anastazja; (1°-v. Dymitr, ks. drucki)

D1. Iwan (†po 1431); × NN; (2°-v. Borys ks. Gliński)
D2. Zygmunt (†1435); pretendent do tronu czeskiego 1422-1427
D3. Fiodor; 1422-1440; może identyczny z ks. Fedkiem Nieświzkim, przodkiem KS. ZBARASKICH i KS. WIŚNIOWIECKICH
D4. Maria; × Fiodor ks. Worotyński
D5. Anastazja; × [p. 1400] Wasyl, ks. kaszyński (†1426)
D6. Helena (†po 2.III.1449); × [p. 16.I.1407] Jan II, ks. raciborski (†1424 (12.VIII?))

Kniaź Karybut, u swiatym chryščenni Dzimitryj, wiałiki kniaź Trubiacki, Branski i Noŭharada-Siewierskaha, rodapačynaĺnik kniazioŭ Trubiackich byŭ razam z tym i zasnawaĺnikam łitoŭskich kniažackich rodaŭ (u Poĺščy): Waraniecki, Wišniawieckich, Zbaražskoho i Porieckich.

Kniaź Karybut Aĺhierdawič u bytnasć Siewierski kniaziem ažaniŭsia na kniazioŭnie Anastasii Ałiehaŭnie Razanskaj, ałie što prypiswajecca jamu swajactwa z Dzmitryjem Danskim pamyłka. Muž siastry Danskoha Hanny Iwanaŭny byŭ (z 1356 h.) Dzmitryj Korijatowič, jaki braŭ Razań 1370 hodzie, a nia jon. Ŭdzieĺnaje kniastwa Trubčeŭsk, pad uładaj kniazia Karybuta-Dzimitryja, składałasia ŭ XIW stahoddzi: z kniastwa ułasna Trubčeŭsk, kniastwa Branskaha i kniastwa Noŭharad-Siewierskaha i raspascirałasia ŭ daŭžyniu na 200 wiorst. Karybut-Dzmitryj žyŭ u Noŭharad-Siewierski i pisaŭsia wiałikim kniaziem.

U 1379 hodzie jon ustupiŭ u područničjestwo Maskwy i atrymaŭ jašče Pierajasłaŭ-Załieski, prymaŭ udzieł u znakamitaj Kułikoŭskaj bitwie, ałie zatym, praz dwa hady, pamiryŭsia z Jahajłam, ŭ 1383 hodzie pasiałiŭsia ŭ Łitwie, na Wałyni. Kałi chan Temir-Kutłuk išoŭ na Kijeŭ ŭ 1399 hodzie, kniaź Karybut-Dzmitryj źjawiŭsia na dapamohu swajmu stryječnamu bratu Witaŭtu, wiałikamu kniaziu Łitoŭskamu i zabity ŭ bitwie pry Worskłie razam z dwuma swaimi synami, Iaanam i Andrejem. Usich synoŭ u Karybuta-Dzmitryja było šesć: Jan, Michajła, udzieĺnaja kniaź Trubčeŭski; Fiodar, udzieĺnaja kniaź Niaswižski i Zbaražskoho, rodapačynaĺnik Waraniecki, Wišniawieckich, Zbaražskoho i Porieckich; Žyhimont, abrany hussitami na pasad bahiemski (1431 h.) i, narešcie, Andrej, razam z Iwanam zahinuły na Worskłie (12 maja 1399 h.). Pasłia Michaiła Dzmitryjewiča udzieĺnym kniaziem Trubčeŭsk byŭ kniaź Siamion Michajławič, a pasłia jaho syn, Iwan Siamionawič. Kniaź Iwan Siamionawič mieŭ piać synoŭ: kniazia Andreja, u manachaŭ Adryjana (1546 h.); kniazia Iwana (1513 h.); kniazia Fiodara (1541 h.); kniazia Siamiona (1533 hoda), u manachaŭ Sierapiona, i kniazia Bahdana.

Trubiacki h. Pahoń litoŭskaha, ich rodapačynaĺnik Michal, syn Karybuta Dzimitra i ŭnuk wialikaha kniazia litoŭskaha, Woĺha, atrymaŭšy ŭ departamiencie Kniastwa Trubiackaha, boĺš za 300 kwadratnych miĺ šyrokaj ulasnasci ŭ Siewiarščynie, uziaŭšy ad jaje imia i tytul, jaho naščadki kirawali hetaj majomasciu samastojna, pakuĺ pieršaja damowa 1609 h. nie adnawila ich kniastwa ŭ skladzie Rečy Paspalitaj, choć praz niekaĺki hadoŭ jano bylo stračana, rod Trubiackich prabwŭ u Poĺščy niadoŭha, bo ŭžo ŭ 1657 h. wiarnuŭsia pad uladu Rasii ; isnujuć u Rasii ŭ 19 st.

The Principality of Trubetsk

The Ruling Princes

Nowogród Siewierski....................until 1164

RURYKOWICZE

• 1. Wsiewołod Światosławicz Buj-Tur (Kursk, 1180 – 1196)....................1164 – 1196

Nowogród Siewierski....................1196 – 1202

• 2. Światosław Wsiewołodowicz (Włodzimierz Wołyński, 1206 – 1210)....................1202 – 1211

Nowogród Siewierski....................1211 – 1212

• 3. Światosław Wsiewołodowicz (Veliky Novgorod, 1232)....................1212 – 1232
• 4. Andrzej Światosławicz....................1232 – 1240

Golden Horde....................1240 – 1357

GIEDYMINOWICZE–TRUBECCY

• 5. Demetrius Korybut (Briańsk, 1357 – 1379, 1390 – 12 August 1399)....................1357 – 1379
• 6. Andrzej Dymitrowicz Trubecki....................1379 – 14 February 1386
• 7. Wingold (Andrzej Olgierdowicz Wońifantij)....................14 February 1386 – 1388
• 8. Demetrius Korybut....................1388 – 12 August 1399; died after 1404
• 9. Michał Dymitrowicz Trubecki....................12 August 1399 – ca 1406
• 10. Symeon Michałowicz Trubecki (Świsłocz, 1366 – ca 1406)....................ca 1406 – 1411; died after 1411
• 11. Jerzy Michałowicz Trubecki....................1411 – 1445; died after 1445

WOŁŁOWICZE

• 12. Hrynko Chodkiewicz Wołłowicz h. Bogoria....................1445 – ca 1451

GIEDYMINOWICZE–CZARTORYSCY

• 13. Iwan Wasylewicz Czartoryski....................ca 1451 – March 1460

GIEDYMINOWICZE–TRUBECCY

I BRANCH

• 14. Iwan Symeonowicz Trubecki....................March 1460 (½ principality) – 1490; died XVI century
• 16. Serapion Symeon Iwanowicz Perski Trubecki....................1490 (¼ of ½ principality) – 1508
• 20. Fiodor Iwanowicz Trubecki....................1490 (¼ of ½ principality) – 1536
• 21. Iwan Iwanowicz Trubecki....................1490 (¼ of ½ principality) – 1538
• 22. Adrian Andrzej Iwanowicz Trubecki....................1490 (¼ of ½ principality) – 25 May 1546
• 23. Sawwa Michał Andrzejowicz Trubecki.................... 25 May (16 May) 1546 (½ principality) – 14 December (5 December) 1547

II BRANCH

• 15. Aleksander Jerziewicz Trubecki....................March 1460 (½ principality) – 1490; died XVI century
• 17. Iwan Jerziewicz Trubecki....................1490 (½ principality) – 1500, 1503 – 24 January (15 January) 1520
• 18. Symeon-Bogdan Aleksandrowicz Trubecki.................... 24 January (15 January) 1520 (½ principality) – 1535
• 19. Michał Symeon-Bogdanowicz Trubecki....................1535 (½ principality)
• 24. Aleksander Symeon-Bogdanowicz Trubecki....................1535 (½ principality), 14 December (5 December) 1547 (all of the principality) – after 1 February (23 January) 1566

The Tsardom of Muscovy.................... after 1 February (23 January) 1566 – 1609

I Rzeczpospolita....................1609 – 1611

• 25. Wigund-Jeronym Trubecki....................1611 – 1634
• 26. Piotr Wigunt Trubecki....................1634 – 16 September 1644 (½ principality)
• 27. Aleksander Czarny Książę Trubecki....................1634 – 1657 (½ principality)

The Tsardom of Muscovy....................1657 – 27 March (17 March) 1660

• 28. Aleksy Trubecki.................... 27 March (17 March) 1660 – June 1672

The Tsardom of Muscovy....................from June 1672

Kaributas (arba Dmitrijus Kaributas, g. po 1350 m. – m. po 1404 m.) – lietuvių kunigaikštis, Lietuvos didžiojo kunigaikščio Algirdo ir jo antrosios žmonos Julijonos Tverietės sūnus. Dažnai painiojamas su broliu Dmitrijumi, kuris dėl to vadinamas Vyresniuoju.

Biografija

Pirmą kartą Kaributas Dmitrijus jaunesnysis šaltiniuose paminėtas po jo tėvo mirties - 1377 m. kaip Novgorodo-Seversko kunigaikštis. Tikroji jo gimimo data nežinoma. Apie 1380 m. stačiatikių pakrikštytas Dmitrijumi. 1382 m. gegužės mėn. kartu su Jogaila, siekiančiu atgauti didžiojo kunigaikščio sostą sudaręs sąmokslą, sukilo prieš didijį kunigaikštį Kęstutį. Šis su kariuomene iš Vilniaus išvyko sukilimo malšinti, bet Kaributo kariuomenės buvo sumuštas, o Jogaila užėmė Vilnių ir atgavo sostą. Veikiausiai už paramą prieš Kęstutį ir Vytautą iš brolio Jogailos gavo valdyti visą ar dalį Naugarduko-Litevsko (1382) kunigaikštystės bei Lydą (1390). Taip pat buvo ir Severianų Naugardo (dab. Černigovo sritis) kunigaikštis. 1385 m. su broliais ir pusbroliu Vytautu patvirtino Krėvos sutartį. 1387 m. mūšyje su Vokiečių ordino kariuomene vadovavo vienam iš Lietuvos Didžiosios Kunigaikštystės kariuomenės dalinių.

1389 m. Kaributas Dmitrijus tarnavo karaliaus vietininku Vilniuje (vadovavimas buvo paskirtas Skirgailai). Vilniaus seniūnui Klemensui Moskorzevskiui išdavė Vytauto ketinimus atimti iš Jogailos Vilnių. 1392 m. atsisakė prisiekti Vytautui kaip didžiajam kunigaikščiui, dėl to prarado Sveresko valdas. 1393 m. pr. prie Dokūdavos, netoli Lydos, kautynėse su Vytauto kariuomene pateko į nelaisvę. Jo valdos Naugarduke buvo prijungtos prie didžiojo kunigaikščio domeno. Netrukus paleistas iš nelaisvės gavo valdyti Zbaražą Voluinėje (dab. Ternopilio sritis), Podolėje – Braclavą ir Vinycią (dab. Vinycios sritis).

Kaributaičių giminės, iš kurios kilo Kaributai, Nikitičiai, Vyšnioveckiai, Voroneckiai, Zbaraskiai, Ždanovičiai, pradininkas. Žmona - kunigaikštytė Nastasija Riazanietė, Olego Ivanovičiaus, Riazanės kniaziaus duktė. Su ja turėjo tris sūnus ir tris dukteris.

1. Sūnus Teodoras Kaributaitis (Fiodoras), Nesvyžiaus valdytojas, tapo Zbaraskių ir Vyčnioveckių giminių pradininku;
2. Žygimantas Kaributaitis kovojo dėl Bohemijos ir Lietuvos sosto;
3. Trečias sūnus - Ivanas (Jonas)
4. Duktė Elena ištekėjo už Jono II iš Raciboržo;
5. Duktė Nastasija (Anastazija) tapo Kašino kunigaikščio Fiodoro žmona;
6. Trečia duktė - Marija.

Savo palikuonims nepaliko nekilnojamojo turto.

Kaributas Dmitrijus jaunesnysis mirė apie 1404 m.

LITERATŪRA

Iš laisvosios interneto enciklopedijos Vikipedija. Prieigą per internetą, žiūrėtą 2015-01-31 <http://lt.wikipedia.org/wiki/Kaributas>.

Lytis: Kaributas yra Vyriškas vardas. Kilmė: Kaributas yra lietuvių kilmės vardas. Vardadienis: Kaributas yra švenčiamas 06-22. Trumpa reikšmė: kar- (kariuomenė, karys) + but- (būti) „dalyvaujantis kare“.

Książę Koribut w chrzcie świętym Demetriusz, wielki książę Trubecki, Briańsk i Nowgorod-Siewierski, przodek książąt Trubeckich, był jednocześnie założycielem litewskich rodów książęcych (w Polsce): Woroneckiego, Wiszniowieckiego, Zbarażskiego i Poreckiego.

Książę Koribut Olgerdowicz, gdy był księciem Siewierskim, poślubił księżniczkę Anastazję Olegownę Ryazańską, ale przypisywany mu związek z Dmitrijem Donskojem jest błędem. Mężem siostry Donskoja, Anny Iwanowny, był (od 1356 r.) Dmitrij Koryatowicz, który wziął Ryazan w 1370 r., Nie on. Specyficzne księstwo Trubchevskoye, pod rządami księcia Koribut-Dimitri, składało się w XIV wieku: z księstwa Trubchevsky właściwego, księstwa Briańska i księstwa Nowgorod-Seversky i rozciągało się na 200 wiorst. Koribut-Dmitry mieszkał w Nowogrodzie-Seversky i został napisany przez Wielkiego Księcia.

W 1379 wszedł na pomoc Moskwy i przyjął Perejasława Zaleskiego, wziął udział w słynnej bitwie pod Kulikowem, ale już dwa lata później, po zawarciu pokoju z Jagiełłem, w 1383 osiadł na Litwie, na Wołyniu. Gdy chan Temir-Kutluk udał się do Kijowa w 1399 r., książę Koribut-Dmitrij przyszedł z pomocą swojemu kuzynowi Witowtowi, Wielkiemu Księciu Litewskiemu i zginął w bitwie pod Worsklą wraz z dwoma synami, Janem i Andrzejem. Wszyscy synowie Koribut-Dmitry mieli sześciu: Jana, Michajło, konkretnego księcia Trubczewskiego; Fiodor, udzielny książę Nieświeża i Zbarażskiego, przodek Woroneckiego, Wiszniowieckiego, Zbarażskiego i Poreckiego; Zygmunt, wybrany przez husytów na tron ​​czeski (1431) i wreszcie Andriej, który poległ wraz z Iwanem na Worskli (12 V 1399). Po Michaiła Dmitriewiczu udzielnym księciem Trubczewskim był książę Siemion Michajłowicz, a po nim syn Iwan Siemionowicz. Książę Iwan Siemionowicz miał pięciu synów: księcia Andrzeja, mnicha Adriana (1546); książę Iwan (1513); Książę Fiodor (1541); Książę Siemion (1533), jako mnisi Serapion i Książę Bogdan.

Trubecki h. Pogoń litewska, ich protoplasta Michał syn Korybuta Dymitra, a wnuk wielkiego księcia litewskiego Olgierda otrzymawszy w dziale księstwo trubeckie, przeszło 300 mil kwadratowych rozległą posiadłość w Siewierszczyźnie, brał od niej nazwisko i tytuł, jego potomkowie władali niezależnie tą majętnością aż do pierwszych lat XVI stulecia, w którym to czasie shołdowani zostali przez wielkich książąt moskiewskich, traktat 1609 przywrócił Rzeczypospolitej ich księstwo, choć to już w kilka lat później stracone zostało, Trubeccy zostali w Polsce nie nadługo przecież, gdyż już w 1657 r. powrócili pod panowanie Rosji; istnieją w Rosji w XIX stuleciu.

The Principality of Trubetsk

The Ruling Princes

Nowogród Siewierski....................until 1164

RURYKOWICZE

• 1. Wsiewołod Światosławicz Buj-Tur (Kursk, 1180 – 1196)....................1164 – 1196

Nowogród Siewierski....................1196 – 1202

• 2. Światosław Wsiewołodowicz (Włodzimierz Wołyński, 1206 – 1210)....................1202 – 1211

Nowogród Siewierski....................1211 – 1212

• 3. Światosław Wsiewołodowicz (Veliky Novgorod, 1232)....................1212 – 1232
• 4. Andrzej Światosławicz....................1232 – 1240

Golden Horde....................1240 – 1357

GIEDYMINOWICZE–TRUBECCY

• 5. Demetrius Korybut (Briańsk, 1357 – 1379, 1390 – 12 August 1399)....................1357 – 1379
• 6. Andrzej Dymitrowicz Trubecki....................1379 – 14 February 1386
• 7. Wingold (Andrzej Olgierdowicz Wońifantij)....................14 February 1386 – 1388
• 8. Demetrius Korybut....................1388 – 12 August 1399; died after 1404
• 9. Michał Dymitrowicz Trubecki....................12 August 1399 – ca 1406
• 10. Symeon Michałowicz Trubecki (Świsłocz, 1366 – ca 1406)....................ca 1406 – 1411; died after 1411
• 11. Jerzy Michałowicz Trubecki....................1411 – 1445; died after 1445

WOŁŁOWICZE

• 12. Hrynko Chodkiewicz Wołłowicz h. Bogoria....................1445 – ca 1451

GIEDYMINOWICZE–CZARTORYSCY

• 13. Iwan Wasylewicz Czartoryski....................ca 1451 – March 1460

GIEDYMINOWICZE–TRUBECCY

I BRANCH

• 14. Iwan Symeonowicz Trubecki....................March 1460 (½ principality) – 1490; died XVI century
• 16. Serapion Symeon Iwanowicz Perski Trubecki....................1490 (¼ of ½ principality) – 1508
• 20. Fiodor Iwanowicz Trubecki....................1490 (¼ of ½ principality) – 1536
• 21. Iwan Iwanowicz Trubecki....................1490 (¼ of ½ principality) – 1538
• 22. Adrian Andrzej Iwanowicz Trubecki....................1490 (¼ of ½ principality) – 25 May 1546
• 23. Sawwa Michał Andrzejowicz Trubecki.................... 25 May (16 May) 1546 (½ principality) – 14 December (5 December) 1547

II BRANCH

• 15. Aleksander Jerziewicz Trubecki....................March 1460 (½ principality) – 1490; died XVI century
• 17. Iwan Jerziewicz Trubecki....................1490 (½ principality) – 1500, 1503 – 24 January (15 January) 1520
• 18. Symeon-Bogdan Aleksandrowicz Trubecki.................... 24 January (15 January) 1520 (½ principality) – 1535
• 19. Michał Symeon-Bogdanowicz Trubecki....................1535 (½ principality)
• 24. Aleksander Symeon-Bogdanowicz Trubecki....................1535 (½ principality), 14 December (5 December) 1547 (all of the principality) – after 1 February (23 January) 1566

The Tsardom of Muscovy.................... after 1 February (23 January) 1566 – 1609

I Rzeczpospolita....................1609 – 1611

• 25. Wigund-Jeronym Trubecki....................1611 – 1634
• 26. Piotr Wigunt Trubecki....................1634 – 16 September 1644 (½ principality)
• 27. Aleksander Czarny Książę Trubecki....................1634 – 1657 (½ principality)

The Tsardom of Muscovy....................1657 – 27 March (17 March) 1660

• 28. Aleksy Trubecki.................... 27 March (17 March) 1660 – June 1672

The Tsardom of Muscovy....................from June 1672

Князь Корибут, в святом крещении Димитрий, великий князь Трубчевский, Брянский и Новгорода-Северского, родоначальник князей Трубецких был вместе с тем и основателем литовских княжеских родов (в Польше): Воронецких, Вишневецких, Збаражских и Порецких.

Князь Корибут Ольгердович в бытность Северским князем женился на княжне Анастасии Олеговне Рязанской, но приписываемое ему родство с Дмитрием Донским ошибка. Муж сестры Донского Анны Ивановны был (с 1356 г.) Дмитрий Кориятович, бравший Рязань 1370 г., а не он. Удельное княжество Трубчевское, под властию князя Корибута-Димитрия, состояло в XIV веке: из княжества собственно Трубчевского, княжество Брянского и княжества Новгород-Северского и простиралось в длину на 200 верст. Корибут-Дмитрий жил в Новгороде-Северском и писался великим князем.

В 1379 году он вступил в подручничество Москвы и получил еще Переяславль-Залесский, принимал участие в знаменитой Куликовской битве, но затем, два года спустя, помирясь с Ягайлом, в 1383 г. поселился в Литве, на Волыни. Когда хан Темир-Кутлук шел на Киев в 1399 году, князь Корибут-Дмитрий явился на помощь своему двоюродному брату Витовту, великому князю Литовскому и убит в битве при Ворскле вместе с двумя своими сыновьями, Иоанном и Андреем. Всех сыновей у Корибута-Дмитрия было шесть: Иоанн, Михайло, удельный князь Трубчевский; Федор, удельный князь Несвижский и Збаражский, родоначальник Воронецких, Вишневецких, Збаражских и Порецких; Сигизмунд, избранный гусситами на престол богемский (1431 г.), и, наконец, Андрей, вместе с Иваном павший на Ворскле (12 мая 1399 г.). После Михаила Дмитриевича удельным князем Трубчевским был князь Семен Михайлович, а после него сын, Иван Семенович. Князь Иван Семенович имел пять сыновей: князя Андрея, в иноках Адриана (1546 г.); князя Ивана (1513 г.); князя Федора (1541 г.); князя Семена (1533 г.), в иноках Серапиона, и князя Богдана. Князь Андрей Иванович, теснимый со стороны государей Литовских, исповедовавших римско-католическую религию, предпочел лучше потерять власть, чем переменить веру, и остался верен православию. Таким образом, князь Андрей Иванович был последним удельным князем Трубчевским. Князь Андрей имел трех сыновей: князей Михаила (5 декабря 1557 г.), женатого на княжне Ксении, в монашестве Анисье, Василия (1561 г.) и Никиту. Брат Андрея Ивановича — князь Иван Иванович находился наместником в Кашире, а другой брат, князь Семен Иванович, был при великом князе Василии Иоанновиче боярином и наместником Костромским и оставил четырех сыновей: Романа, Василия, Александра и Михаила Семеновичей (15 декабря 1565 г.). Сыновья князя Андрея Ивановича: князь Василий Андреевич был наместником в Брянске, а Никита Андреевич наместником в Белеве.