Hedwig 'Hedy' d'Ancona

http://en.wikipedia.org/wiki/Hedy_d%27Ancona

Hedy d’ Ancona,

born in the Hague on October 1 1937.

By Janny Nieboer

She is a Dutch white woman with a Jewish father. Her father was brought up in a religious Jewish family, but he himself was not religious. He was a socialist and an intellectual. The oppression by the Nazi occupation force made him rapidly into a “Jew”. Her father was in concentration camps for 4 years. He died during transportation in open cattle-carriages during the winter of 1945 in Poland, 2 weeks before the liberation. She was an only child until the age of 9. Her mother remarried a widower with 4 small children and her second husband died, when Hedy was 14 years old. Then she was the oldest of 5 children. Hedy has not been brought up with active religious practise. I do not know her class background, probably middle class, but when her mother widowed again, she became poor and had a very hard life.

Hedy had experience with migration through her grandfather, who had fled the Russian-Polish army and could not return home. In his moods of nostalgia, she comforted him with her cheering character. Hedy has no active memories of her father. She moved around a lot during the Second World War. Hedy went to the Secondary School HBS-B for only girls until 1955. After finishing this she studied Social Geography and Sociology at the University of Amsterdam and graduated in 1963. She was active in student’s cabaret. She worked in the very new public television from 1962 until 1965. After that she started working as a lecturer at the University of Amsterdam for 10 year, was the director of a policy research institute, went to be a member of the Dutch Senate, was the secretary of state for Emancipation policy for 9 months in 1981- 1982. From 1984 she went to be a member of the European Parliament and was the chair of the Commission on Equal Right for Women. She later came back as the Minister for Welfare, Health and Cultural Affairs for 5 years. Ending her active working in Politics with another 5 years in the European Parliament. Hedy d’Ancona was one of the founders of the Second Wave of the women’s movement. She founded the feminist magazine Opzij in 1971 and was editor-in-chief for the first 10 years. She also was one of the cofounders of the organisation Men/Women and Society. She was always a social democrat and a leftwing organizer and politician. She was a good friend of Joke Smit, and encouraged her to write the article ‘Het onbehagen van de vrouw’ (Women’s unhappiness) in ‘67, that started the second wave of feminism in the Netherlands.

She was married and had 2 children, divorced and raised the kids by herself, while being in Belgium and France to work in the European Parliament during the week. Her daughter Hadassah, born in 1971 is now also working in television. Hedy is now a grandmother, active in various national and international public organisations, like Oxfam International and the National Ethnology Museum. With her goodbye at this museum in 2003 she organised a small exhibition with the theme ‘The Personal is Political’, which is showing now. In 2001 she made 3 documentaries about top women in Europe.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Hedy_d%27Ancona Jarenlang heeft zij voor de PvdA in de Eerste Kamer en het Europees Parlement gezeten. In het kabinet-Van Agt II (11 september 1981 tot 29 mei 1982) was zij staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, onder meer belast met volwasseneneducatie, arbeidsomstandigheden en emancipatiezaken; voor dit laatste werd zij de eerste 'projectstaatssecretaris'. In het kabinet-Lubbers III was zij van 1989 tot 1994 minister voor Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur.

Daarnaast is zij bekend als een van de oprichtsters van het feministisch maandblad Opzij, waarvan zij van 1972 tot 1981 hoofdredactrice was. Samen met Joke Kool-Smit richtte ze in 1968 de feministische actiegroep Man-Vrouw-Maatschappij op.

Wikipedia : Hedwig (Hedy) d'Ancona (Den Haag, 1 oktober 1937) is een Nederlandse sociologe, sociaal geografe, politica en feministe. Jarenlang heeft zij voor de PvdA in de Eerste Kamer en het Europees Parlement gezeten. In het kabinet-Van Agt II (11 september 1981 tot 29 mei 1982) was zij staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, onder meer belast met volwasseneneducatie, arbeidsomstandigheden en emancipatiezaken; voor dit laatste werd zij de eerste 'projectstaatssecretaris'. In het kabinet-Lubbers III was zij van 1989 tot 1994 minister voor Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur.

Daarnaast is zij bekend als een van de oprichtsters van het feministisch maandblad Opzij, waarvan zij van 1972 tot 1981 hoofdredactrice was. Samen met Joke Kool-Smit richtte ze in 1968 de feministische actiegroep Man-Vrouw-Maatschappij op. Hedy d'Ancona zit in het Comité van Aanbeveling van het Nederlands Sociaal Forum.

Sinds begin 2009 zet d'Ancona zich ook in als ambassadrice van Stichting B!NK, een stichting die zich bezighoudt met het leed van kinderen in niet-westerse landen.

D'Ancona begon haar loopbaan als tv-producer voor de VARA in 1962. Drie jaar later werd ze wetenschappelijk hoofdmedewerkster in de sociale geografie aan de Universiteit van Amsterdam, gevolgd door het directeurschap (samen met Maurice de Hond) in 1981 van het Centrum Beleidsadviserend Onderzoek. D'Ancona is van joodse afkomst. Haar vader werd in de Tweede Wereldoorlog weggevoerd en stierf voor het einde van de oorlog. Hedy werd opgevoed door haar grootouders. Ze studeerde cum laude af in de sociale geografie en de sociologie.

Zij is getrouwd geweest met psychiater Guus De Boer, met wie ze twee kinderen heeft, zoon Hajo en dochter Hadassah de Boer (televisiepresentatrice). In de jaren zeventig was oud-burgemeester van Amsterdam Ed van Thijn haar levenspartner. Ze had een relatie met televisieregisseur en -presentator Berend Boudewijn. De laatste jaren heeft zij een relatie met de kunstschilder Aat Veldhoen, de vader van haar schoondochter.

In tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt, is zij geen directe familie van de journalist Jacques d'Ancona.In 1996 baarde d'Ancona opzien door haar fractiegenote Leonie van Bladel in het Europees Parlement te slaan met haar handtas. Van Bladel diende daarna bij parlementsvoorzitter Klaus Hänsch een klacht in tegen d'Ancona. De ruzie ging over een appartement dat d'Ancona en Van Bladel in Brussel deelden.

In 1999 raakte d'Ancona in opspraak toen journalist Joep Dohmen in zijn boek Europese idealisten onthulde dat ze als lid van het Europees Parlement regelmatig ten onrechte vergoedingen inde door op vrijdagochtend te tekenen voor aanwezigheid in de plenaire vergadering, waarna ze onmiddellijk weer vertrok. Ook onthulde Dohmen dat d'Ancona haar zoon Hajo de Boer, vennoot van het Amsterdamse ontwerpbureau Schipper & De Boer VOF, opdrachten bezorgde voor de vormgeving van het drukwerk van de PvdA-eurodelegatie.

http://www.verreverwanten.nl/afleveringen/serie_4/verre_verwanten_v... http://www.emancipatie.nl/_documenten/e-alg/fem/dAncona/JannyNieboe...